Και το Φάρο κέρδισε και στην Α1 ανέβηκε και 5η συνεχόμενη άνοδο πέτυχε, γιατί…είχε πρόγραμμα, όπως θα ταίριαζε γάντι στο…ιντερνετικό σουξέ της εποχής!
Ποιος τα πέτυχε όλα αυτά; Ποιος άλλος από τον Βασίλη Μπρατσιάκο τον…τροπαιούχο, που θα γιορτάζεται πλέον κάθε 21η Μαίου στην Κύμη ως τοπική εορτή και επίσημη αργία της περιοχής!
Έχουν περάσει μόλις λίγες ώρες από την τεράστια επιτυχία και όπως είναι φυσιολογικό, πρέπει να το γράφουμε και να το επαναλαμβάνουμε διαρκώς πως η Κύμη είναι στην Α1, για να το εμπεδώσουμε όλοι.
Ο Γυμναστικός πέτυχε το ακατόρθωτο, να ανέβει στην Α1 με πορεία τρένου που δεν σταμάτησε σε κανένα σταθμό μετά την αφετηρία της Β’ ΕΣΚΑΣΕ!
Από τα αλώνια και τις προπονήσεις στην Αρτάκη πολλές φορές μια που το κλειστό της Κύμης ήταν…κλειστό για τον Γυμναστικό, στα σαλόνια της Α1. Απίστευτο ναι, αληθινό πέρα για πέρα όμως…
Σε αυτά τα χρόνια της αναρρίχησης της, η Κύμη ήταν πάντα ένα βήμα μπροστά από τους αντιπάλους της. Στο τοπικό είχε προγραμματισμό Γ’ Εθνικής, στη Γ’ Εθνική είχε νοοτροπία Β’ εθνικής και ούτω καθεξής.
Σε αυτά τα χρόνια αρκετοί παίκτες ήρθαν και παρήλθαν, εκτός από τον κόουτς Βασίλη Μπρατσιάκο που στέριωσε σαν τον…Ευγένιο Γκέραρντ του ποδοσφαίρου!
Ο Μπρατσιάκος το είχε το μικρόβιο του προπονητή από μικρός. Έπαιζε στο αντρικό της ΑΓΕΧ πλέί-μέϊκερ και παράλληλα ο Βελισσαράκος τον είχε βάλει προπονητή στο παιδικό. Τυχαίο, δεν νομίζω! Μάλιστα τότε, έφτασε μια ανάσα από την τελική εξάδα αλλά έπεσε πάνω στον Κουγιό του Κολοσσού.
Έκλαιγε ο Bill στον πάγκο τότε, από στεναχώρια, έκλαιγε και χθες από χαρά…
Η καριέρα του Μπρατσιάκου στους πάγκους δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα, παρότι όπου πήγε άφησε έργο και κούπες.Ανέβασε για πρώτη φορά στην ιστορία τους στη Γ’ Εθνική τον Γ.Σ.Χαλκίδας και την Παναγίτσα δύο φορές με ρεκόρ 22-0.
Και όμως για τη Γ’ Εθνική δεν…έκανε! Περιπλανήθηκε σε τοπικές ομάδες στην Αθήνα αλλά και στην περιφέρεια, δέχθηκε πιέσεις να τα παρατήσει και να ασχοληθεί με την πρωϊνή δουλειά του γιατί η οικογένεια δεν θα μπορούσε να τα βγάζει πέρα μόνο με τη…δόξα.
Αυτός όμως επέμενε, πίστευε στον εαυτό του, στηρίχθηκε από την οικογένεια του όσο δεν πήγαινε άλλο και το καλοκαίρι του 2011 έπεσε το τηλεφώνημα που έμελλε να του αλλάξει τη ζωή.
Η συνάντηση Θεοδώρου-Μπρατσιάκου δεν κράτησε πολύ. Χρειάστηκαν μόλις μερικά λεπτά της ώρας για να καταλάβουν πως εξέπεμπαν στο ίδιο μήκος κύματος. Η τρέλα τους για το μπάσκετ μεγάλη, η δίψα τους ακόμα μεγαλύτερη, αυτό που πέτυχαν ανεπανάληπτο…
Ο Μπρατσιάκος ανέβασε αρχικά την ομάδα στη Γ’ Εθνική κερδίζοντας στους τελικούς την άλλη ομάδα της Κύμης, με τον Θεοδώρου να κερδίζει στο παρκέ τον μετέπειτα αντίπαλο του και στην πολιτική Δ.Θωμά, μια επιτυχία που λειτούργησε και ως προεόρτια της περσινής εκλογικής του νίκης στις δημοτικές εκλογές.
Στη Β’ και Γ’ Εθνική, η Κύμη έκανε τα πάρτι τίτλου από τον Μάρτη, εξασφαλίζοντας και τις δύο χρονιές άνετα τα εισιτήρια της ανόδου.
Φέτος, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Η Α2 είναι δύσκολη κατηγορία και χρειάζεται υπομονή και πίστη. Κάθε Σάββατο μετά τα ματς, ο Μπρατσιάκος μίλαγε στο eviabasket.gr για τον αγώνα που είχε προηγηθεί. Στις άσχημες βραδιές η πίστη του για την ομάδα ήταν τεράστια. Μετά τη βαριά ήττα στο Κερατσίνι, ο Φάρος ήταν δύο πόντους μπροστά στη βαθμολογία και είχε και την ισοβαθμία. Όλοι έλεγαν τότε πως η Κύμη πάει πλέον για τα play-off. Όλοι εκτός από τον Μπρατσιάκο που έλεγε και επαναλάμβανε πως το πρωτάθλημα είχε ακόμα πολύ δρόμο.Αυτή η βαθιά σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα σε Θεοδώρου και Μπρατσιάκο ήταν τελικά το μυστικό της επιτυχίας. Και εδώ αξίζουν τα εύσημα στον πρόεδρο που παρά το νεαρό της ηλικίας του, λειτούργησε με το ένστικτο, άφησε τις σειρήνες να ηχούν αδιάφορα στα αυτιά του, εμπιστεύτηκε αυτόν που τον οδήγησε από το τοπικό στην Α2 και εκ του αποτελέσματος δικαιώθηκε πανηγυρικά, πετυχαίνοντας τον άθλο της ανόδου στην Α1!
Ο Μπρατσιάκος δεν ξεχνάει ποτέ αυτούς που τον βοήθησαν στην καριέρα του ακόμα και στην πιο κρίσιμη στιγμή. Την Παρασκευή το βράδυ με πήρε στο κινητό για να με ρωτήσει αν ο ‘πατέρας του’ όπως τον αποκαλεί τον πρώην πρόεδρο της ΑΓΕΧ Χρήστο Χρήστου, θα πάει στο ντέρμπι καθότι του είχε κρατήσει πρόσκληση…
Ο Μπρατσιάκος χαρακτηρίζεται για την ευθύτητα του. Δύσκολα θα συναντήσεις προπονητή στην αρχή μιας σεζόν που θα σου πει πως στόχος του είναι μόνο η άνοδος και οτιδήποτε άλλο θα θεωρηθεί αποτυχία.
Ήταν τόσο σίγουρος μάλιστα πως θα τα καταφέρει, που κάποια στιγμή τον έπιασα στο fb να κάνει like σε σελίδα με κουστούμια!
Σε ηλικία μόλις 46 ετών, έχει πετύχει πολλά αλλά δεν σταματάει. Για τον Μπρατσιάκο τώρα ξεκινούν τα ωραία. Το βιογραφικό του πλούσιο, αλλά οι φιλοδοξίες του και η δίψα για νέες διακρίσεις τεράστιες, με την πρόκληση της Α1 πλέον μπροστά του…
Παναγιώτης Νικολάου
