Ένα τηλεφώνημα το απόγευμα της Πέμπτης από την Αθήνα και το νοσοκομείο ‘Αττικόν’ ήταν ικανό να μας αλλάξει τη διάθεση προς το καλύτερο, να μας δώσει να καταλάβουμε και πάλι, πως η ζωή έχει αξίες και προτεραιότητες, με την υγεία να είναι αδιαπραγμάτευτα στην πρώτη θέση.
Ο Βασίλης Θαλάσσης, γιος του κυρ-Ηλία, μας μετέφερε τα χαρμόσυνα νέα πως η επέμβαση πήγε μια χαρά και πως θα πρέπει να ξεκινάμε να μετράμε αντίστροφα για την επιστροφή στην καθημερινότητα του ανθρώπου που μέσα από το φακό του μας μεταφέρει όσα δεν μπορεί να γράψει και να περιγράψει κάποιος για αυτή την πόλη και όχι μόνο.
Πριν από δύο χρόνια περίπου πήρα ένα μήνυμα στο facebook με αποστολέα τον Ηλία Θαλάσση που έλεγε’θέλω να σε γνωρίσω από κοντά. Ακούω καλά λόγια για σένα αλλά δεν σε ξέρω‘. Η γνωριμία έγινε άμεσα και από τότε ‘δέσαμε’ με τον κυρ-Ηλία, έναν άνθρωπο που τον σέβομαι απεριόριστα, αλλά ταυτόχρονα τον θεωρώ και φίλο μου, μια λέξη δύσκολη για να την εννοείς την τωρινή εποχή, αλλά που στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι πέρα για πέρα αληθινή.
Με τον κυρ-Ηλία, που είχα την ατυχία να μην τον γνωρίζω αρκετά χρόνια πριν, έχουμε πιει άπειρους καφέδες αυτά τα δύο χρόνια και μέσα από την κουβέντα τον…παρέσυρα και τον έκανα μπασκετικό!
Παρότι έμπειρος και Νο 1 στο χώρο, πάντα ζητούσε την άποψή μου για τις μπασκετικές φωτογραφίες, ποια είναι η καλύτερη λήψη κλπ., αν και οι φωτογραφίες του Θαλάσση πάντα αποτελούσαν πολυτέλεια για το δικό μας site και όχι μόνο…
Αυτό που ξέχασα να πω στον κυρ-Ηλία, ήταν πως το μπάσκετ μπορεί να είναι ωραίο άθλημα, αλλά έχει πολλές συγκινήσεις και ακόμα περισσότερο άγχος.
Στο πρόσφατο Ευρωμπάσκετ Νέων, ο κυρ-Ηλίας που είχε κάποια θέματα με την καρδιά του το περασμένο διάστημα, είδε στον μικρό τελικό την Ελλάδα να επιστρέφει από την κόλαση στο παράδεισο, να παίρνει τη νίκη και την άνοδο στο τέλος, αλλά ο συνδυασμός κούρασης-άγχους και ιστορικού, τον έφερε αρχικά στο Νοσοκομείο Χαλκίδας και τελικά στο ‘Αττικόν’ όπου και παρέμεινε για περίπου ένα μήνα.
Οι ευχές όλου του κόσμου για καλή ανάρρωση έπιασαν όμως τόπο και από προχθές είναι και πάλι στο σπίτι του στο τελευταίο στάδιο της ανάρρωσης πριν επιστρέψει και πάλι μάχιμος στην ενεργό δράση.
Αυτές οι φωτογραφίες που θα δείτε παρακάτω, είναι από τον αγώνα με την Κροατία που έδωσε στην Ελλάδα την 3η θέση και την άνοδο-επιστροφή στην Α’ κατηγορία.
Είναι οι φωτογραφίες που δεν δημοσιεύσαμε τότε, λόγω του προβλήματος υγείας του κυρ-Ηλία.
Μέσα στην εντατική, ο κυρ-Ηλίας εκμυστηρεύτηκε στο γιο του Βασίλη, πως αν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά, να μην ξέχναγε να μου τις δώσει να τις βάλω στο site…
Τις φωτογραφίες δεν μας τις έδωσε ο Βασίλης, καθώς όλα πήγαν κατ’ ευχήν, αλλά ο ίδιος ο κυρ-Ηλίας με την επιστροφή του στο σπίτι του.
Και το σίγουρο είναι, πως πρόκειται για τις τελευταίες φωτογραφίες μέχρις τις…επόμενες που θα ακολουθήσουν, όπως είχε πει και μεγάλος Νίκος Γκάλης όταν τον είχαν ρωτήσει μετά τη νίκη της Ελλάδας επί της Ιταλίας στην φάση των ‘8’ του Ευρωμπάσκετ ’87, αν εκείνη η νίκη ήταν η μεγαλύτερη της καριέρας του, απαντώντας πως’ είναι η μεγαλύτερη μέχρι την επόμενη’.
Πάμε γι’άλλα λοιπόν κυρ-Ηλία! Σιδερένιος να είσαι…
Παναγιώτης Νικολάου
