ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Μετά από αρκετά χρόνια ήρθε η στιγμή να τα πούμε ξανά με ένα από τα καλύτερα παιδιά, που με την παρουσία του κοσμεί το χώρο του τοπικού μπάσκετ.
Μάλιστα, όταν χθες του έκανα την πρόταση για τη συνέντευξη στο site, ο Γιώργος Γυφτονικολός την αποδέχθηκε μετά χαράς για ένα επιπλέον λόγο που μας εξήγησε σήμερα. Κάτι τέτοιο όπως είπε, αποτελεί το γούρι του για τον Ερμή, καθώς την προηγούμενη φορά που είχε γίνει είχε κερδίσει και πάλι την άνοδο για τη Γ’ Εθνική!
Ο ψηλός μπορεί να πάτησε τα 40, αλλά περνάει δεύτερη περίοδο νεότητας. Όλες οι άμυνες προσαρμόζονται πάνω του, αλλά εκείνος δείχνει πιο έτοιμος από ποτέ σαν να μην τον έχει αγγίξει ο χρόνος!
Στην καλύτερη φάση της ζωής του, με μια ευτυχισμένη οικογένεια, ένα δυνατό μπασκετικό παρών και ένα ελπιδοφόρο προπονητικό μέλλον που μόλις τώρα ξεκίνησε…
25 χρόνια στα γήπεδα δεν είναι λίγα, αλλά ο Γιώργος αντέχει ακόμα και με το παραπάνω. Πότε θα σταματήσει για να τον βλέπουμε πλέον μόνο ως κόουτς; Αυτή η χρονιά ίσως να είναι και η τελευταία μέχρι την…επόμενη όπως λέει και ο ίδιος!
Αν πάντως, κάτσεις να μετρήσεις που έχει παίξει θα κουραστείς μόνο και μόνο μετρώντας τα χρόνια. Ξεκίνημα το 1990 από την ΑΓΕΧ, πρώτη στάση στην Αρτάκη για δύο χρόνια, επόμενη στο Σχηματάρι για 8 χρόνια, ένα χρόνο στην Α.Ε.Περιστερίου στην Α’ ΕΣΚΑ, 6 χρόνια στην Παναγίτσα, 2 στην Κύμη και τα 3 τελευταία στο Σχηματάρι!
Στην παρακάτω πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη, στην οποία μας έκανε την τιμή να είναι στην παρέα μας και ο Ηλίας Θαλάσσης που…μυρίστηκε μπασκετοκουβέντα βγάζοντας και τις απαραίτητες σε τέτοιες περιπτώσεις φωτογραφίες, ο Γιώργος Γυφτονικολός μιλάει για όλους και για όλα χωρίς περιστροφές. Για το Σχηματάρι και τους στόχους του, τον καλύτερο συμπαίκτη και προπονητή που είχε ποτέ, για το μπάσκετ της Χαλκίδας, την Κύμη αλλά 
και την επόμενη δική το μέρα όταν σταματήσει τη δράση που και πάλι θα είναι μέσα στα γήπεδα του μπάσκετ.
Για πάμε λοιπόν…
ΕΡ: Αρχικά, πρέπει να μας αποκαλύψεις το μυστικό σου, πως όσο περνάει ο καιρός γίνεσαι και καλύτερος, κάτι σαν το παλιό καλό κρασί…
Γ.Γ.: Το μυστικό μου είναι η προπόνηση, τίποτα άλλο. Ιδίως τα 2 χρόνια που ήμουν στην Κύμη δούλεψα απολύτως επαγγελματικά και αυτά η δουλειά με κρατάει ακόμα και σήμερα σε αυτό το επίπεδο. Όσο καλός παίκτης και να’ σαι αν δεν κάνει προπόνηση δεν πας πουθενά. Και καλή ζωή ασφαλώς…
‘Αναμφίβολα ήταν μια μεγάλη νίκη με την Παναγίτσα αλλά το πρωτάθλημα έχει ακόμα πολύ δρόμο. Και πρώτος να τερματίσεις και πάλι δεν λέει τίποτα’
ΕΡ: Φέτος μετά την απόκτηση και το Μαρμαρινού από την Παναγίτσα, στα μάτια πολύ κόσμου η ομάδα της Χαλκίδας έγινε θεωρητικά το μεγάλο φαβορί για τον τίτλο και εσείς αυτόματα πήρατε το ρόλο του αουτσάϊντερ. Παρ’ όλα αυτά στο μεταξύ σας αγώνα κερδίσατε και μάλιστα εύκολα εκτός έδρας. Πως τα βλέπεις τα πράγματα εσύ;
Γ.Γ.: Καταρχήν, να πούμε, πως πρόκειται για το καλύτερο πρωτάθλημα των τελευταίων χρόνων, με πολύ καλές ομάδες και δύσκολες έδρες. Η Άμφισσα για παράδειγμα που έχει ξεκινήσει άσχημα, είναι πολύ δύσκολο να την κερδίσεις εκεί μέσα. Ο Άρης που έχει πολύ καλή ομάδα πέρασε στην παράταση. Εμείς κάναμε μια νίκη με την Παναγίτσα αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Αναμφίβολα ήταν μια μεγάλη νίκη αλλά το πρωτάθλημα έχει ακόμα πολύ δρόμο. Και πρώτος να τερματίσεις και πάλι δεν λέει τίποτα. Πρόπερσι στο Σχηματάρι τερματίσαμε πρώτοι και χάσαμε το πρωτάθλημα στα πλεϊ-οφ όταν ο Έσπερος μας έσπασε την έδρα.
‘Την τελευταία φορά που σου είχα δώσει συνέντευξη ήταν για την ‘Εύβοια-Σπορ’ και τότε είχαμε πάρει το πρωτάθλημα με το Σχηματάρι…’
ΕΡ: Οπότε να υποθέσω ότι ξεκάθαρος στόχος είναι η άνοδος και οτιδήποτε άλλο θα είναι αποτυχία…
Γ.Γ.: Σίγουρα, δεν το συζητάω αυτό. Και ξέρεις είσαι το γούρι μου! Την τελευταία φορά που σου είχα δώσει συνέντευξη ήταν για την ‘Εύβοια-Σπορ’ και τότε είχαμε πάρει το πρωτάθλημα με το Σχηματάρι…
ΕΡ: Ποιους βλέπεις ως τους πιο δυνατούς αντιπάλους τη φετινή χρονιά, τους βασικούς ανταγωνιστές του στόχου σας δηλαδή…
Γ.Γ.: Η Παναγίτσα αναμφίβολα είναι ο βασικός μας ανταγωνιστής. Την κερδίσαμε εκτός έδρας, αν τα καταφέρουμε και στην έδρα μας και πάμε με 2-0 στα play-off σίγουρα θα έχουμε ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Πολύ δυνατός είναι ο Άρης, μου έκανε πολύ καλή εντύπωση η Ιτέα, μια ομάδα πολύ καλά δουλεμένη χωρίς το μεγάλο αστέρι αλλά με ομαδική προσπάθεια. Η Μαλεσίνα ιδίως στην έδρα της είναι παραδοσιακά δύσκολος αντίπαλος, ο Τελεθριακός έχει ξεκινήσει καλά, είναι ένα γκρουπ 5-6 ομάδων που ακόμα δεν έχει ξεχωρίσει κάποιος.
ΕΡ: Είσαι 3 σερί χρόνια στο Σχηματάρι. Διακρίνεις φέτος κάτι διαφορετικό στην ομάδα σου που να σε κάνει να πιστεύεις πως θα κόψετε στο τέλος πρώτοι το νήμα;
Γ.Γ.: Την πρώτη χρονιά το χάσαμε μέσα από τα χέρια μας το πρωτάθλημα, μας πήρε ο Έσπερος ένα αγώνα στην έδρα μας και δεν μπορέσαμε να το γυρίσουμε. Πέρυσι ήρθε στην ομάδα ο Γιάννης Τσαούσης που κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά καταφέρνοντας να βάζει τους μικρούς να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην ομάδα, χωρίς αυτό να σημαίνει πως και με τον Χαντζή δεν δουλεύαμε καλά. Ο Λοκρός όμως ήταν εξαιρετικός και πήρε την άνοδο. Φέτος πιστεύω πως μέσα από τη δουλειά που κάνουμε θα τα καταφέρουμε και θα καλύψουμε με ομαδική δουλειά το κενό που έχουμε στον άσο.
ΕΡ: Εννοείς προφανώς με την αποχώρηση του Βέλλιου στο παρά ένα…
Γ.Γ.: Ναι, ήταν κάτι που έγινε απρόσμενα και ενώ είχε τελειώσει η μεταγραφική περίοδος. Μας έχει βοηθήσει πολύ στο συγκεκριμένο κομμάτι ο Νίκος Ξετρίχης.
‘Είμαστε αυτή τη στιγμή στο Σχηματάρι 6 Χαλκιδέοι. Έχουμε φτάσει μέχρι την Άμφισσα…Δεν έχει δώσει κάποιος ένα όραμα στη Χαλκίδα’.
ΕΡ: Παίζεις μπάσκετ εδώ και 25 χρόνια, έχεις περάσει από πολλές ομάδες αλλά το ξεκίνημα σου έγινε από τη Χαλκίδα, οπότε δεν μπορεί να μην έχεις άποψη για το που οφείλεται η πτώση των τελευταίων χρόνων…
Γ.Γ.: Είναι απλό. Είμαστε αυτή τη στιγμή στο Σχηματάρι 6 Χαλκιδέοι. Έχουμε φτάσει μέχρι την Άμφισσα…Δεν έχει δώσει κάποιος ένα όραμα στη Χαλκίδα. Για παράδειγμα στην Παναγίτσα όταν με τον Τσαούση προπονητή ήμασταν 10 Χαλκιδέοι η ομάδα τερμάτισε 4η και την επόμενη χρονιά διαλύθηκε. Για την ΑΓΕΧ τι να πω, είναι η ιστορία της πόλης και με λειπεί το γεγονός ότι έπεσε τόσο χαμηλά. Παίζουμε στο παιδικό με τις Ακαδημίες, τους κερδίζουμε με τόσους πόντους διαφορά και πραγματικά λυπάμαι. Δεν υπάρχουν υποδομές από εκεί ξεκινούν όλα. Κάποτε όλη η Χαλκίδα ήταν ΑΓΕΧ και τίποτα άλλο.
ΕΡ: Έχεις περάσει και από την Κύμη με 2 χρονιές και ισάριθμες ανόδους. Ζώντας από κοντά την ομάδα, περίμενες ότι κάποια στιγμή θα έφτανε μέχρι την Α1;
Γ.Γ.: Ήμουν σίγουρος γι’ αυτό. Θα σου πω ένα μικρό παράδειγμα. Έλεγαν του γιου μου πως είμαι καλός παίκτης και μια μέρα με ρώτησε σε ποια ομάδα έχω παίξει. Του απάντησα, πως εύχομαι μια μέρα να παίξεις και εσύ στην Κύμη, έβλεπα από τότε ξεκάθαρα πως αυτή η ομάδα ήρθε για να μείνει στο μπάσκετ και να πρωταγωνιστήσει. Εκεί γίνεται καθαρά επαγγελματική δουλειά, όχι τώρα που έφτασε σε αυτό το επίπεδο, αλλά από τότε που έπαιζε στην Α’ ΕΣΚΑΣΕ και στη Γ’ Εθνική η ομάδα δούλευε επαγγελματικά.
‘Και εγώ να σου πω την αλήθεια πίστευα πως μπορούσα και το έχω παράπονο πρώτα απ’ όλα από τον εαυτό μου που δεν τα κατάφερα’
ΕΡ: Εσύ από την πλευρά σου έχοντας μια πολυετή παρουσία στα γήπεδα, θεωρείς πως ήταν αποτέλεσμα δικής σου επιλογής να είσαι σε ομάδες τοπικού ή Γ’ Εθνικής και σε ρωτάω γιατί προσωπικά πιστεύω πως θα μπορούσες να είχες φτάσει ψηλότερα…
Γ.Γ.: Ήταν συνδυασμός πολλών πραγμάτων που δεν έπαιξα ψηλότερα. Και εγώ να σου πω την αλήθεια πίστευα πως μπορούσα και το έχω παράπονο πρώτα απ’ όλα από τον εαυτό μου που δεν τα κατάφερα. Ήταν θέμα συγκυριών, μπορεί να μην δούλεψα και όσο θα έπρεπε όταν μπορούσα. Έπειτα, παλιά επικρατούσε το καθεστώς με τα 8 χρόνια που έμενες σε ένα σωματείο και δεν ήταν εύκολο να φύγω. Έπαιξα πάντως μέχρι τη Γ’ Εθνική δεν μετανιώνω σε καμιά περίπτωση για ότι έκανα, απλά έχασα την ευκαιρία να δοκιμάσω να παίξω και ψηλότερα γιατί θεωρώ πως θα μπορούσα να τα καταφέρω.
‘Είχα πολλούς και καλούς συμπαίκτες. Θεωρώ, πως περισσότερο ‘έδεσα’ με τον Κώστα Κουτσογιάννη, ήταν πανέξυπνος’
ΕΡ: Τόσα χρόνια στα γήπεδα, ήρθε η ώρα να μας πεις ποιος ήταν ο καλύτερος συμπαίκτης σου, εκείνος που σε έβλεπε με ‘κλειστά τα μάτια’ μέσα στο γήπεδο…
Γ.Γ.: Είχα πολλούς και καλούς συμπαίκτες. Θεωρώ, πως περισσότερο ‘έδεσα’ με τον Κώστα Κουτσογιάννη, ήταν πανέξυπνος. Αλλά και με τους Γκρινιάρη, Μούτουπα, Παπαντωνίου είχα πολύ καλή συνεργασία, ήταν όλοι τους σπουδαίοι πασέρ και συμπαίκτες.
‘Με έχει σημαδέψει ο Βασίλης (Μπρατσιάκος), έχω κάνει και πολλές ανόδους μαζί του. Μου κάνει και πλάκα να ξέρεις, πως χωρίς αυτόν δεν μπορώ να πάρω πρωτάθλημα, αλλά θα το κάνω φέτος…’
ΕΡ: Πάμε τώρα στους προπονητές. Ποιος είναι εκείνος που έχεις ξεχωρίσει;
Γ.Γ.: Με έχει σημαδέψει ο Βασίλης (Μπρατσιάκος), έχω κάνει και πολλές ανόδους μαζί του. Μου κάνει και πλάκα να ξέρεις, πως χωρίς αυτόν δεν μπορώ να πάρω πρωτάθλημα, αλλά θα το κάνω φέτος…
ΕΡ: Δυσκολότερος αντίπαλος; Αυτός που είπες μέσα σου, σήμερα τα πράγματα θα είναι δύσκολα απέναντι του…
Γ.Γ. Όταν ήμουν στην Παναγίτσα, παίξαμε με τον Ιωνικό Νίκαιας όπου εκεί έπαιζε τότε 18 χρονών ο Καβαδάς. Μου έλεγε ο Γιάννης Τσαούσης, πιτσιρικάς είναι ρίξε μια-δύο σπρωξιές και θα επιβληθείς. Προσπαθούσα να τον κουνήσω και δεν κουνιόταν. Νόμιζα πως έσπρωχνα τοίχο… Ο Μαρμαρινός ασφαλώς πολύ μεγάλος αντίπαλος, ενώ είχα την τύχη να παίξω αντίπαλος και με τον Θανάση Αντετοκούνμπο όταν εκείνος έπαιζε στον Φιλαθλητικό.
ΕΡ: Είπαμε για τις ομάδες, για παίκτες, προπονητές, πες μας τώρα και για τους διαιτητές πως τους βλέπεις;
Γ.Γ.: Μια χαρά είναι η διαιτησία. Όπως δεν είναι και το δικό μας επίπεδο για την Α1 έτσι δεν είναι και των διαιτητών. Όλοι λάθη κάνουμε, ανθρώπινα να είναι και πιστεύω πράγματι πως όταν γίνονται είναι ανθρώπινα.
‘Έχω πει στη γυναίκα μου, η οποία γνωρίζει από μπάσκετ και της έχω απόλυτη εμπιστοσύνη, πως όταν με δεις να μην μπορώ να μου το πεις αμέσως, και την άλλη μέρα θα σταματήσω ας είναι ακόμα και στη μέση της χρονιάς’
ΕΡ: Εσύ τώρα Γιώργο, βλέποντας τις αντοχές και τις δυνάμεις σου, πόσο καιρό πιστεύεις ότι μπορείς να παίξεις μπάσκετ σε αυτό το επίπεδο; Σε βλέπω παράλληλα πως ασχολείσαι ενεργά και με το κομμάτι της προπονητικής…
Γ.Γ.: Δύο χρόνια τώρα, λέω όταν τελειώνει η χρονιά μεταξύ σοβαρού και αστείου στα παιδιά της ομάδας πως ήρθε η ώρα να σταματήσω. Τώρα που σταμάτησε ο Κικίδης τους είπα σταματάω και εγώ. Με τον Χρήστο ήρθα με το Χρήστο θα φύγω… Πέσανε τα παιδιά πάνω να με μεταπείσουν, βλέπω και εγώ τον εαυτό πως αντέχει. Ξέρεις, από τη μια πλευρά αυτό με ευχαριστεί. Έχω πει βέβαια στη γυναίκα μου, η οποία γνωρίζει από μπάσκετ και της έχω απόλυτη εμπιστοσύνη, πως όταν με δεις να μην μπορώ να μου το πεις αμέσως, γιατί μπορεί εμείς από μέσα να μην το καταλαβαίνουμε και την άλλη μέρα θα σταματήσω ας είναι ακόμα και στη μέση της χρονιάς. Πάντα λέω αυτή είναι η τελευταία χρονιά, έτσι έκανα και φέτος…Θα δω, ίσως μέχρι την επόμενη… Με τις Ακαδημίες του Βασίλη έχω ξεκινήσει εδώ και λόγο διάστημα και με ευχαριστεί πολύ αυτό που κάνω. Είναι ένα όνειρο για μένα, ενθουσιάζομαι πολύ με τα παιδιά, δουλεύουμε πολύ και δεν σου κρύβω πως θέλω να παίξω και μια χρονιά μαζί τους.
ΕΡ: Οπότε να υποθέσω πως αυτή θα είναι η τελευταία ομάδα της καριέρας σου…
Γ.Γ.: Λογικά ναι, έτσι θα είναι. Έχω και από την Αρτάκη που ξεκίνησα θα δούμε όταν θα έρθει η ώρα…
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Παναγιώτης Νικολάου
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Ηλίας Θαλάσσης
