ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Ο Γιάννης Χαρατσής αποτελεί το τοτέμ του σύγχρονου μπάσκετ της Θήβας, ο αρχηγός του Κάδμου με τη σημασία της λέξης. Σε ένα καλοκαίρι όμως που μοιάζει περισσότερο με μπασκετική…βαρυχειμωνιά, με τα πάντα δείχνουν να πηγαίνουν ανάποδα για τον Κάδμο, ο αρχηγός αποτελεί και αυτός παρελθόν από την ομάδα της καρδιάς του όπως λέει και ο ίδιος παρακάτω.
Σε παράφραση του γνωμικού για τη φιλία, μπορούμε να πούμε λοιπόν, πως ‘μια ομάδα χρειάζεται χρόνια για να χτιστεί και μόλις ένα δευτερόλεπτο για να διαλυθεί’ και ο Κάδμος αν δεν βρει κάποια λύση σήμερα το βράδυ την ύστατη ώρα, τότε θα ξαναβρεθεί στο σημείο μηδέν, όπως και πριν από μερικά χρόνια.
Την προηγούμενη φορά, ο Γιάννης Χαρατσής την πήρε από το…χέρι και μαζί με τους συνοδοιπόρους του, την οδήγησε στη Γ’ Εθνική, με πρωταγωνιστικό ρόλο για τρία συναπτά έτη.
Ο έμπειρος παίκτης, αποφάσισε πριν από λίγες μέρες να βάλει τέλος σε ένα κύκλο της μπασκετικής του ζωής στη Θήβα και να ανοίξει ένα καινούργιο με…κιτρινόμαυρο φόντο και με τη φανέλα της Μαλεσίνας!
Ο Γιάννης Χαρατσής μαζί με τον αδερφό του Παναγιώτη, με υποδέχθηκαν σε ένα μοναδικό χώρο που έχουν δημιουργήσει στο Άλσος Μοσχοποδίου, λίγο έξω από τη Θήβα, στον ‘Μπάρμπα-Γιάννη’!
Σε ένα χώρο γεμάτο χρώματα, αρώματα και αισθήσεις, σε ένα υπέροχο περιβάλλον που συνδυάζει καφέ-φαγητό-διασκέδαση αλλά πάνω απ’ όλα χαλάρωση, ο Γιάννης Χαρατσής μας εξήγησε μεταξύ άλλων την ρομαντική του σχέση με το μπάσκετ. Μίλησε για τον Κάδμο και τα προβλήματα που οδήγησαν στο αδιέξοδο, αλλά και για τη νέα του ομάδα, τη Μαλεσίνα, στην οποία ξεκαθάρισε στον πρόεδρο πως μόνο αν είχε στόχο το πρωτάθλημα θα πήγαινε να παίξει. Ότι κάνει δηλαδή χρόνια τώρα…
Μίλησε για πολλά ακόμα, άκρως μπασκετικά, αλλά και για τη στιγμή που τον έχει σημαδέψει όλα αυτά τα χρόνια στα γήπεδα. Και δεν ήταν ένας τίτλος, μια διάκριση, αλλά το ακραίο συναίσθημα, την ίδια ώρα που έπαιζε στον τελικό με τον Κάδμο για άνοδο στη Γ’ Εθνική, ο κολλητός του και αείμνηστος Στέργιος Παπαδόπουλος να δίνει τη δική του μάχη στην εντατική του νοσοκομείου…
Και αν ο Χαρατσής έχει φτάσει τα 36, να ξέρετε ότι θα τον βλέπουμε για αρκετά ακόμα χρόνια στα γήπεδα. Όχι, δεν πρόκειται να παίξει μέχρι τα…50, αλλά όπως λέει και ο ίδιος η επόμενη μέρα θα ήθελε να τον βρει να ασχολείται διοικητικά με την ομάδα της πόλης του!
Πάμε λοιπόν, να απολαύσουμε έναν από τους καλύτερους παίκτες της περιφέρειας!
‘Αναμφίβολα αγαπάω τον Κάδμο, αλλά πρωτίστως αγαπάω το μπάσκετ που για μένα είναι ένας τρόπος ζωής, από μικρό παιδί έχω μάθει μέσα στα γήπεδα’
ΕΡ: Πήρες μια απόφαση που για σένα είμαι σίγουρος πως θα ήταν πολύ δύσκολη, να φύγεις από την ομάδα της καρδιάς σου και να συνεχίσεις το μπάσκετ σε άλλη ομάδα και στην προκειμένη περίπτωση στη Μαλεσίνα. Πως πήρες την απόφαση, πως ήρθαν τα πράγματα ώστε να κλείσει ο κύκλος του Κάδμου;
Γ.Χ.: ‘Πρώτα απ’ όλα θέλω να συγχαρώ το eviabasket για την πολύ καλή δουλειά που κάνει και την προβολή του μπάσκετ που για μένα είναι το κορυφαίο άθλημα στην Ελλάδα. Πολύ δύσκολη ερώτηση για μένα…Στενάχωρο, δύσκολο αλλά νομίζω πως ο κύκλος μου στον Κάδμο έκλεισε. Αγαπάω τον Κάδμο, νιώθω κομμάτι του Κάδμου αλλά κάποια πράγματα έπαιξαν για μένα ρόλο για να φύγω, με κυριότερο απ’ αυτά το αβέβαιο μέλλον της ομάδας. Μέχρι και δύο μέρες πριν πάρω την απόφαση να φύγω ο πρόεδρος μου είπε σε συζήτηση που είχαμε πως δεν ήξερε αν η ομάδα θα συνεχίσει να υπάρχει ή θα διαλυθεί, αν θα κατέβει σε Εθνική κατηγορία ή στο τοπικό. Αναμφίβολα αγαπάω τον Κάδμο, αλλά πρωτίστως αγαπάω το μπάσκετ που για μένα είναι ένας τρόπος ζωής, από μικρό παιδί έχω μάθει μέσα στα γήπεδα. Ήθελα να συνεχίσω το μπάσκετ, δέχθηκα μια πολύ καλή πρόταση από τη Μαλεσίνα και αποφάσισα να συνεχίσω εκεί την καριέρα μου’.
ΕΡ: Σου έμεινε κάποια πικρία, κάποιο παράπονο;
Γ.Χ.: ‘Δεν έχω κανένα παράπονο από τον Κάδμο. Όλα τα παιδιά της ομάδας είναι φίλοι μου, αυτή την ομάδα την χτίσαμε όλοι μαζί από το μηδέν, είναι τιμή μου που ήμουν αρχηγός αυτής της ομάδας και είμαι παράλληλα πολύ χαρούμενος που και τις 3 χρονιές στη Γ’ Εθνική πετύχαμε το στόχο μας που ήταν η παραμονή. Φέτος το πετύχαμε μάλιστα πολύ γρήγορα και ίσως αυτό να ήταν ένα θέμα που παρεξηγήθηκε από τον κόσμο γιατί από ένα σημείο και μετά μας έλειψε το κίνητρο. Θα είμαι πάντα δίπλα στον Κάδμο σε ότι χρειαστεί, είμαι άλλωστε Θηβαίος, εύχομαι η ομάδα να ξαναβρεί το δρόμο της. Για μένα όμως σας ξαναλέω, ανάμεσα σε πολλά πράγματα που έπαιξαν ρόλο, το κυριότερο είναι πως ακόμα και αυτή τη στιγμή που μιλάμε δεν ξέρω ποια θα είναι η επόμενη μέρα της’.
‘‘Είμαι από τους ανθρώπους που το μπάσκετ το βλέπω ρομαντικά. Δεν είμαι ο καθαρός επαγγελματίας που αν πληρωθεί θα πάει στο γήπεδο και αν δεν πληρωθεί θα κάτσει σπίτι του. Στον Κάδμο δεν έπαιξα μπάσκετ για τα λεφτά’
ΕΡ: Είπες δύο φορές πως πολλά πράγματα έπαιξαν ρόλο για να πάρεις την απόφαση να φύγεις από τον Κάδμο. Μπορείς να μας πεις τα κυριότερα σημεία εκτός από την αβεβαιότητα της επόμενης μέρας και κατά δεύτερον να σε ρωτήσω, αν έβλεπες στη διάρκεια της χρονιάς το κακό σενάριο να πλησιάζει;
Γ.Χ.: ‘Είμαι από τους ανθρώπους που το μπάσκετ το βλέπω ρομαντικά. Δεν είμαι ο καθαρός επαγγελματίας που αν πληρωθεί θα πάει στο γήπεδο και αν δεν πληρωθεί θα κάτσει σπίτι του. Στον Κάδμο δεν έπαιξα μπάσκετ για τα λεφτά. Χτίσαμε την ομάδα από το μηδέν ήμασταν μια οικογένεια είτε στο γήπεδο είτε εκτός, δεθήκαμε με τον κόσμο, νιώθαμε όταν μπαίναμε μέσα στο κλειστό πως ήμασταν μαζί με τον κόσμο μας ένα ενιαίο κομμάτι. Και γι’ αυτό υπήρξε αυτό το αποτέλεσμα, γιατί νιώθαμε και ήμασταν πραγματικά ένα κομμάτι. Από κάποια στιγμή και μετά όμως η φιλοσοφία της ομάδας άλλαξε και εμένα αυτό δεν μου άρεσε. Δεν είναι ωραίο να μην εκτιμάς κάποια πράγματα που σου έχουν δώσει επιτυχίες και σε έχουν φτάσει ψηλά. Εγώ δεν μπορώ να ξεχάσω το χθες και όλους αυτούς τους ανθρώπους που με βοήθησαν, είτε είναι συμπαίκτες, προπονητές, πρόεδροι. Δεν θα μπορούσα να πω για παράδειγμα, τώρα είμαι παίκτης Γ’ Εθνικής και σας ξεχνάω όλους, δεν θα μπορούσα να το κάνω ποτέ. Αυτό ήταν ένα κομμάτι που άλλαξε στην ομάδα τον τελευταίο χρόνο, έφυγαν πολλά παιδιά που ήταν στυλοβάτες αυτής της ομάδας για προσωπικούς τους λόγους. Σιγά-σιγά αυτό το κομμάτι που λέγεται οικογένεια άρχισε να χαλάει, ο κόσμος το έβλεπε και άρχισε να λιγοστεύει από το γήπεδο, το ίδιο και οι άνθρωποι που μας βοηθούσαν και πλέον δεν έρχονταν στο γήπεδο. Το καλό κλίμα άρχισε να χαλάει και όταν αγαπάς κάτι που κάνεις και αυτό δεν γίνεται για τα χρήματα, σε χαλάει ψυχολογικά. Δεν μπορούσα να συνεχίσω να δίνω πράγματα που εγώ τα θεωρώ σημαντικά χωρίς την ψυχολογική ανταπόδοση. Είμαι σε μια ηλικία που δεν μπορώ να παρατάω την επιχείρησή μου για να πάω στο γήπεδο και να κάνω κάτι που πλέον δεν με ευχαριστεί. Προτιμώ να είμαι σε μια ομάδα που πραγματικά με θέλουν και με αγαπάνε και να δίνω το 101%’.
‘Υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να βοηθήσουν το σύλλογο, αλλά δεν τους έχουν προσεγγίσει σωστά’
ΕΡ: Θυμάμαι πως η επανεκκίνηση του Κάδμου είχε εσένα μπροστάρη. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, είναι πιθανό η ομάδα να ξαναφτάσει και πάλι στο σημείο μηδέν. Τι λείπει κατά τη γνώμη σου από το μπάσκετ της Θήβας ώστε να αποκτήσει μια σταθερότητα;
Γ.Χ.: ‘Το μπάσκετ της Θήβας το εκπροσωπούν σήμερα δύο ομάδες. Ο Άρης Θήβας αξίζει πολλά συγχαρητήρια για την πορεία του και πρωτίστως για την κίνηση που έκανε και η οποία έπρεπε να είχε γίνει εδώ και χρόνια, φέρνοντας τον κόσμο και πάλι στο γήπεδο δίνοντας ένα άλλο αέρα στο σύλλογο και με όλο τον κόσμο να αγκαλιάζει αυτή την προσπάθεια. Ο Άρης έχει μια διαφορετική φιλοσοφία από τον Κάδμο, αλλά εμένα επιτρέψτε μου να μιλήσω μόνο για τον Κάδμο γιατί από εκεί γνωρίζω πράγματα για να πω. Χρειάζονται άνθρωποι που να έχουν ελεύθερο χρόνο να τρέξουν για το σύλλογο. Όλα τα παιδιά που είναι στη διοίκηση από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο είναι εξαιρετικοί, παιδιά που αγαπάνε την ομάδα, αλλά που παράλληλα έχουν πολλές άλλες υποχρεώσεις και δεν μπορούν να τρέξουν το κομμάτι επαγγελματική κατηγορία που έχει πολλές απαιτήσεις. Πρέπει η ομάδα να έχει ανθρώπους που θα είναι διαρκώς δίπλα της, να τρέχουν καθημερινά για τον Κάδμο, να μιλάνε με φορείς της πόλης, να είναι δίπλα στους αθλητές, στις αποστολές. Κάπως έτσι ξεκινήσαμε αλλά στην πορεία αποδείχθηκε ότι η ομάδα δεν μπορούσε να έχει την ίδια δυναμική σε αυτό το κομμάτι. Υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να βοηθήσουν το σύλλογο, αλλά δεν τους έχουν προσεγγίσει σωστά’.
ΕΡ: Υπάρχει κόσμος δηλαδή στη Θήβα που θα μπορούσε να ασχοληθεί με το μπάσκετ εκτός από τους σημερινούς διοικούντες;
Γ.Χ.: ‘ Ναι, υπάρχει κόσμος αλλά δεν έχουν γίνει οι σωστές κινήσεις ώστε να στελεχώσουν την ομάδα’.
‘Τους το είπα ξεκάθαρα, πως αν δεν πάμε για πρωτάθλημα, δεν έρχομαι. Μου άρεσε πάρα πολύ που οι άνθρωποι της ομάδας με αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή και για μένα το πιο σημαντικό κομμάτι που με έκανε να πω το ναι, είναι ο προπονητής’
ΕΡ: Η επόμενη δική σου μέρα σε βρίσκει στη Μαλεσίνα. Έχοντας μια σταθερά ανοδική πορεία τα τελευταία χρόνια πως επέλεξες να επιστρέψεις στα τοπικά πρωταθλήματα και δεν επέλεξες μια ομάδα Εθνικής κατηγορίας, γιατί δεν νομίζω πως δεν θα είχες προτάσεις…
Γ.Χ.: ‘Είχα πράγματι προτάσεις από ομάδες Εθνικών κατηγοριών αλλά λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων δεν θα μπορούσα να μετακομίσω στην Αθήνα, απ’ όπου και ήταν οι καλύτερες προτάσεις. Με μια ομάδα που βρίσκεται στον ίδιο όμιλο με τον Κάδμο βρέθηκα αρκετά κοντά, αλλά ζύγισα τα πράγματα και αποφάσισα να μην πάω. Δεν είμαι ένας άνθρωπος που θα πάω απλά σε ένα σύλλογο, θέλω να είμαι πρωταγωνιστής και να δίνω το 100%. Για να το κάνεις αυτό, πρέπει να είσαι ξεκούραστος, να έχεις ψυχική ηρεμία και εμένα μου έτυχε μια πολύ καλή πρόταση από την ομάδα της Μαλεσίνας που με τιμάει ιδιαίτερα και την αποδέχθηκα. Ο ίδιος ο πρόεδρος με πήρε τηλέφωνο και βρεθήκαμε. Του ξεκαθάρισα από την πρώτη στιγμή πως δεν θα υπήρχε περίπτωση να πάω αν η ομάδα δεν έχει πρωταγωνιστικούς στόχους. Τους το είπα ξεκάθαρα, πως αν δεν πάμε για πρωτάθλημα, δεν έρχομαι. Μου άρεσε πάρα πολύ που οι άνθρωποι της ομάδας με αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή και για μένα το πιο σημαντικό κομμάτι που με έκανε να πω το ναι, είναι ο προπονητής. Ο Μιχάλης Θάνος είναι πολύ καλός προπονητής, τον εκτιμώ ιδιαίτερα και θέλω να συνεργαστώ μαζί του. Όλα αυτά με οδήγησαν να συνεχίσω την καριέρα μου στην ομάδα της Μαλεσίνας και εκεί θα προσπαθήσω πλέον να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό’.
‘Για μένα, η στιγμή που με έχει σημαδέψει στην καριέρα μου ήταν άσχημη και δεν πρόκειται να την ξεχάσω ποτέ. Αφορά, τον πραγματικό αγώνα που έκανα για να μπορέσω να παίξω για να ανέβουμε στη Γ’ Εθνική, την ίδια στιγμή που ο φίλος μου και συμπαίκτης μου Στέργιος Παπαδόπουλος ήταν την ίδια ώρα στην εντατική. Ήταν τα 40′ δυσκολότερα λεπτά της καριέρας μου’
ΕΡ: Αν έκανες ένα φλας-μπακ στην καριέρα σου, ποιες στιγμές είναι εκείνες που έχεις ξεχωρίσει και ποιες ενδεχομένως θα ήθελες να ξεχάσεις ή αν θα μπορούσες να γύρναγες το χρόνο πίσω ενδεχομένως να μπορούσες να την αλλάξεις κιόλας;
Γ.Χ.: ‘Έχω ζήσει μοναδικές στιγμές σε όλες τις ομάδες που έχω παίξει, γιατί όλες οι ομάδες μου πάντα πρωταγωνιστούσαν, οπότε τα συναισθήματα ήταν έντονα. Με την Κύμη έπαιξα τελικό, με τον Άρη πήραμε πρωτάθλημα, με τον Ηρακλή φτάσαμε στα Play-off, με τον Κάδμο πήραμε πρωτάθλημα, σε όλες τις ομάδες που έπαιξα δεν υπήρχε αδιάφορη χρονιά. Για μένα, η στιγμή που με έχει σημαδέψει στην καριέρα μου ήταν άσχημη και δεν πρόκειται να την ξεχάσω ποτέ. Αφορά, τον πραγματικό αγώνα που έκανα για να μπορέσω να παίξω στον τελικό της Α’ ΕΣΚΑΣΕ για να ανέβουμε στη Γ’ Εθνική, την ίδια στιγμή που ο φίλος μου και συμπαίκτης μου Στέργιος Παπαδόπουλος ήταν την ίδια ώρα στην εντατική. Ήταν τα 40′ δυσκολότερα λεπτά της καριέρας μου. Να πρέπει να παίξω χωρίς ψυχολογία, να βλέπω τους συμπαίκτες μου να κλαίνε την ώρα του αγώνα και ταυτόχρονα να πρέπει να κερδίσουμε για να πάρουμε το πρωτάθλημα. Αυτή η στιγμή με έχει σημαδέψει. Όλα τα άλλα έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Εύχομαι να μην το ζήσει κανένας άνθρωπος αυτό…’
ΕΡ: Είπες πως το μπάσκετ το βλέπεις περισσότερο από τη ρομαντική του πλευρά. Σήμερα λοιπόν, υπάρχει η επιχείρηση αλλά και το μπάσκετ στη Μαλεσίνα καθώς για λόγους που ανέφερες παραπάνω δεν μπορούσες να ακολουθήσεις ομάδα Εθνικής κατηγορίας. Η επόμενη μέρα μετά το τέλος της καριέρας του Γιάννη Χαρατσή, θα τον βρει μέσα στο χώρο του μπάσκετ και αν ναι από ποιο πόστο;
Γ.Χ.: ‘Θέλω να παραμείνω στο χώρο του μπάσκετ και να βοηθήσω την ομάδα της πόλης μου να πάει σε υψηλότερες κατηγορίες από διοικητικό πόστο’.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Παναγιώτης Νικολάου
