ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Αν μιλήσεις για Χαλκίδα θα σου έρθει στο νου ο πορθμός του Ευρίπου και το φαινόμενο της παλίρροιας, το κάστρο, ο Μυταράς, ο Μακρής, η Μπέλλου, αλλά και οι…προπονητές του μπάσκετ!
Είναι φοβερό, πως μια πόλη που μόλις φέτος και από το…παράθυρο απέκτησε ομάδα σε Εθνική κατηγορία, να έχει τόσους πολλούς και καλούς προπονητές.
Αγγέλου, Βελισσαράκος, Γιαπλές, Μπρατσιάκος, Τσαούσης μερικοί εξ αυτών, που πιάνουν θέση δικαίως, στη βιτρίνα. Αλλά δεν είναι μόνο αυτοί. Από πίσω υπάρχει μια παραγωγή προπονητών, που ήδη αρχίζει να κάνει αισθητή την παρουσία της στο χώρο. Πριν από λίγο καιρό μιλήσαμε στο eviabasket με τον Σάλιαρη, σήμερα είναι η σειρά για ένα ακόμα κόουτς που παρότι μόλις 34 ετών έχει περάσει περισσότερο από το 50% της ζωής του στους πάγκους!
Ο λόγος για τον Γιάννη Πανούση που εδώ και 18 χρόνια (!), ασχολείται με την προπονητική, έχοντας ουκ ολίγες επιτυχίες, αν και για εκείνον, η μεγαλύτερη επιτυχία ενός προπονητή όπως λέει και παρακάτω, είναι να βάλει ένα πιτσιρικά στις…ράγες του αθλητισμού.
Ο Πανούσης που ήταν και καλός παίκτης, κάτοχος μάλιστα Πανελλήνιου πρωταθλήματος με τους εφήβους της ΑΓΕΧ το 2000 στον τελικό με τον Κρόνο στη Λαμία, ασχολήθηκε από τότε με την προπονητική παράλληλα με τον ρόλο του εν ενεργεία παίκτη. Αρχικά στην ΑΓΕΧ, έπειτα για μια 2ετία στις ακαδημίες του Πορφύρα μαζί με τον Γιώργο Βόβορα του Παναθηναϊκού αλλά εδώ και μια 10ετία έχει ταυτιστεί με τον Αλέξανδρο Αρτάκης και με ένα δικό του δύσκολο μοντέλο μπάσκετ για επαρχιακή ομάδα που όμως αποδίδει και με το παραπάνω καρπούς. Για 2η χρονιά όλα τα τμήματα υποδομής του Αλέξανδρου περνούν στη β’ φάση των πρωταθλημάτων της ΕΣΚΑΣΕ, κάτι που αναμφίβολα αποτελεί μεγάλη επιτυχία για μια ομάδα που δεν έχει τις ανέσεις και τα πλεονεκτήματα του κέντρου.
Ο Γιάννης Πανούσης, κύριος εκφραστής της νέας γενιάς προπονητών, μιλάει παρακάτω για τις φιλοδοξίες του, το επάγγελμα του προπονητή, την ομάδα του, αλλά και για μια νέα σελίδα που άνοιξε προσφάτως στη ζωή του που επίσης έχει μπασκετική επιρροή…
‘Αξίζουν πολλά μπράβο αυτά τα παιδιά, το αποτέλεσμα είναι η ανταμοιβή τους, αλλά το βασικότερο για μένα είναι ο τρόπος που έχουν μάθει να σκέφτονται’
ΕΡ: Αρχικά θέλω να σε ρωτήσω και να μας πεις, για την επιτυχία της ομάδας σου να περάσει για 2η συνεχόμενη χρονιά στη β’ φάση όλων των πρωταθλημάτων υποδομής, κάτι πολύ σημαντικό και ιδιαίτερο για μια επαρχιακή ομάδα…
Γ.Π.: ‘Είναι πολύ όμορφο να ανταμείβονται οι κόποι σου μετά από χρόνια δουλειάς και προσπάθειας. Εγώ είμαι για 10 σερί χρόνια στον Αλέξανδρο και η εφηβική ομάδα για παράδειγμα περνάει για 3η συνεχόμενη χρονιά στην επόμενη φάση. Αυτά τα παιδιά λοιπόν, έχουν πίσω τους 5-6 χρόνιας δουλειάς και κοινής πορείας, ξεκινώντας από το μηδέν και δουλεύοντας από τα βασικά του μπάσκετ μέχρι να φτάσουν στις σημερινές επιτυχίες. Αξίζουν πολλά μπράβο αυτά τα παιδιά, το αποτέλεσμα είναι η ανταμοιβή τους, αλλά το βασικότερο για μένα είναι ο τρόπος που έχουν μάθει να σκέφτονται. Μετά το 0-2 στον πρώτο γύρο συνέχισαν ακόμα πιο σκληρά και μεθοδικά τη δουλειά και ακόμα και αν στο τέλος δεν τα κατάφερναν εγώ και πάλι θα τους έδινα συγχαρητήρια’.
‘Για τη συγκεκριμένη εφηβική ομάδα όμως, δηλώνω βέβαιος πως θα βγουν παιδιά που στο μέλλον θα παίξουν μπάσκετ σε επαγγελματικές κατηγορίες’
ΕΡ: Σε αυτά τα χρόνια που είσαι στην Αρτάκη μπορείς και κάνεις επιλογή αθλητών σε πιο εξειδικευμένα γκρουπ, ή το γεγονός ότι μιλάμε για μια επαρχιακή πόλη δεν δίνει τη δυνατότητα μια τέτοιας επιλογής λόγω περιορισμένου αριθμού αθλητών. Και σε αυτή την περίπτωση βεβαίως, αποκτά μεγαλύτερη αξία η οποιαδήποτε επιτυχία…
Γ.Π.: ‘Η Αρτάκη και γενικά οι επαρχιακές πόλεις υστερούν έναντι της Χαλκίδας στη δυνατότητα επιλογής αθλητών ακόμα και μεταγραφών, αν και εμείς στην Αρτάκη μπορώ να πω ότι είμαστε η εξαίρεση του κανόνα καθώς έχουν ήδη αρχίσει να έρχονται κοντά μας παιδιά από το Σχηματάρι, τον Καράμπαμπα κ.α.
Για μένα αυτή η διαδικασία αναλύεται σε τρία επίπεδα. Πρώτα πρέπει ένα παιδί να έρθει στον αθλητισμό, να του μάθεις τις αξίες και τα οφέλη που θα έχει από μια τέτοια ενασχόληση. Έπειτα, μετά από 2-3 χρόνια να αποφασίσει αν του αρέσει να δουλέψει σε μεγαλύτερο επίπεδο και το τρίτο στάδιο, να έχει κατασταλάξει ότι αγαπάει το μπάσκετ λίγο πριν περάσει στα αγωνιστικά τμήματα και πλέον να αφοσιωθεί σε αυτό. Το μεγαλύτερο επίτευγμα της ομάδας αυτά τα χρόνια, είναι ότι μια ολόκληρη πόλη ασχολείται πλέον με το μπάσκετ. Βλέπεις γονείς και φίλους αθλητών, να γεμίζουν το κλειστό της Αρτάκης σε αγώνες παιδικού-εφηβικού πρωταθλήματος και κορασίδων, κάτι που στις μικρές ηλικίες δεν γινόταν ποτέ στο παρελθόν. Και βέβαια, όλα τα παιδιά της ομάδας δεν πρόκειται να παίξουν μπάσκετ υψηλού επιπέδου. Μπορούν όμως, σίγουρα να γίνουν καλοί φίλαθλοι και να βοηθήσουν μελλοντικά το μπάσκετ από διάφορα πόστα. Για τη συγκεκριμένη εφηβική ομάδα όμως, δηλώνω βέβαιος πως θα βγουν παιδιά που στο μέλλον θα παίξουν μπάσκετ σε επαγγελματικές κατηγορίες’.
ΕΡ: Αν δεν κάνω λάθος, πριν από δύο χρόνια έπαιξε και ο Παστήρας σε ομάδα των Αθηνών, που προερχόταν από τη δική σας ομάδα…
Γ.Π.: ‘Ο Παστήρας ήταν ένας παίκτης που βγήκε μέσα από το πρόγραμμα της ομάδας, έπαιξε στην Αθήνα και φέτος πρωταγωνιστεί στην ΑΓΕΧ. Μπορούν παίκτες να πρωταγωνιστήσουν και στα τοπικά πρωταθλήματα, κάτι που το έχει ανάγκη η περιοχή καθώς μετά από μια μεγάλη φουρνιά παικτών που πλέον φτάνουν στο τέλος της καριέρας τους, δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή παίκτες που να τους αναπληρώσουν, κάτι που το έχει ανάγκη το τοπικό μπάσκετ. Η Αρτάκη μετά από μια 4ετία που θα τελειώσουν τις σπουδές αυτά τα παιδιά, θα μπορεί εκτός από κάποιους αθλητές που θα παίξουν παραπάνω, να έχει και μια φουρνιά παιδιών που θα πρωταγωνιστεί σε τοπικό επίπεδο’.
ΕΡ: Είσαι 10 χρόνια στον Αλέξανδρο και το όνομά σου έχει ταυτιστεί με αυτή την ομάδα. Με δεδομένο πως η ομάδα σου επενδύει σε νεαρές ηλικίες, αν έρθει μια πρόταση από κάποια άλλη ομάδα σε επίπεδο αντρικού θα την αρνηθείς ή θα τη μελετήσεις;
Γ.Π.: ‘Αυτή η ομάδα πλέον είναι σαν ένα παιδί μου. Σε επίπεδο ακαδημιών θέλω να το συνεχίσω και να το εξελίξω όσο καλύτερα γίνεται. Σε αντρικό επίπεδο όμως, αν υπάρξει κάποια σοβαρή πρόταση που μπορεί να με ικανοποιεί και να μου δίνει τη δυνατότητα να λειτουργώ όπως θέλω, πολύ ευχαρίστως θα το έκανα. Είναι κάτι άλλωστε που έγινε με επιτυχία τη χρονιά που ήμουν προπονητής στην αντρική ομάδα της Κύμης στην Α’ ΕΣΚΑΣΕ΄.
‘Είχα πει πως θα υπάρξει τεράστιο πρόβλημα σε 2-3 χρόνια γιατί δεν θα υπάρχουν παιδιά να αγωνιστούν στις αντρικές ομάδες και δικαιώθηκα’
ΕΡ: Υπάρχει και στον Αλέξανδρο όμως αντρικό τμήμα αλλά απαρτίζεται από παιδιά των τμημάτων υποδομής. Αυτό είναι θέμα επιλογής ή δεν υπήρχε άλλη δυνατότητα;
Γ.Π.: ‘Είναι καθαρά θέμα επιλογής. Πριν από 2 χρόνια που στην ουσία διαλύσαμε το αντρικό τμήμα με την μορφή που είχε τότε, είχα πει πως θα υπάρξει τεράστιο πρόβλημα σε 2-3 χρόνια γιατί δεν θα υπάρχουν παιδιά να αγωνιστούν στις αντρικές ομάδες και δικαιώθηκα. Πέρυσι αρκετές ομάδες δήλωσαν αδυναμία συμμετοχής, φέτος βρέθηκαν πολλές ομάδες από τη Χαλκίδα στην Α’ κατηγορία και αν μετρήσεις τις ηλικίες στο ρόστερ τους θα δεις πως είναι πολύ μεγάλο. Αυτό δείχνει πως υπάρχει τεράστιο πρόβλημα. Εγώ δεν ήθελα να έχω μια ομάδα αντρικού που θα δουλεύει μια φορά την εβδομάδα. Από τη στιγμή που δεν θα μπορούσα να δουλέψω όπως θα ήθελα αποφάσισα να μην συνεχίσω το αντρικό τμήμα με εκείνη τη μορφή’.
‘Για μένα ήταν ένα μεγάλο σχολείο που πρόλαβα τα καλά χρόνια της ΑΓΕΧ με Αγγέλου, Γιαπλέ, Τσαούση και από αυτή τη διαδικασία μπόρεσα να βάλω τις βάσεις για να ανδρωθώ προπονητικά’
ΕΡ: Τι σε οδήγησε στην απόφαση να αποσυρθείς τόσο μικρός από την ενεργό δράση και να ασχοληθείς με την προπονητική;
Γ.Π.: ‘Νιώθω πολύ τυχερός και χαρούμενος που κατάφερα αυτό που μου άρεσε και το αγαπούσα, να το κάνω επάγγελμα. Προπονητικά ξεκίνησα το 2000, που ήταν η χρονιά που ως αθλητής πήραμε το Πανελλήνιο πρωτάθλημα Εφήβων με την ΑΓΕΧ, με φώναξαν στο γραφείο τους ο Γιαπλές με τον Τσαούση και μου είπαν πως βλέπουν σε μένα το ταλέντο να ασχοληθώ με το κομμάτι της προπονητικής. Για μένα αυτό ήταν ένα μεγάλο σχολείο, γιατί πρόλαβα τα καλά χρόνια της ΑΓΕΧ με Αγγέλου, Γιαπλέ, Τσαούση και από αυτή τη διαδικασία μπόρεσα να βάλω τις βάσεις και να ανδρωθώ προπονητικά. Με ακαδημίες ασχολούμαι φέτος για 18η χρονιά και είμαι στα 34 οπότε θεωρώ πως είναι αρκετά τα χρόνια ενασχόλησης μου σε αυτή την ηλικία’.
ΕΡ: Και η απόφαση να σταματήσεις τόσο νωρίς το μπάσκετ που οφείλεται;
Γ.Π.: ‘Είχα ένα σοβαρό τραυματισμό που δεν μου επέτρεπε να πάω σε υψηλότερο επίπεδο και προτίμησα να ασχοληθώ από μικρός με την προπονητική, να βάλω τις βάσεις κάτι που για μένα ήταν πολύ σημαντικό’.
ΕΡ: Το κομμάτι της προπονητικής είναι κάτι που σε εκφράζει απόλυτα;
Γ.Π.: ‘Ναι, απόλυτα. Χωρίς υπερβολή θα σου πω πως όλη μέρα-κάθε μέρα ασχολούμαι με το μπάσκετ. Διαβάζω, ενημερώνομαι, είμαι για ώρες στο γήπεδο, μου αρέσει πολύ αυτός ο χώρος και προσπαθώ να μένω μέσα στις εξελίξεις. Αυτό είναι δύσκολο, δεν σου αφήνει ελεύθερα Σαββατοκύριακα, δεν σε αφήνει κοντά στην οικογένεια σου, είναι ξεκάθαρο όμως πως είναι επιλογή μου αυτός ο χώρος και ειδικότερα ο τομέας της προπονητικής’.
‘Η μεγαλύτερη προπονητική επιτυχία, είναι όταν καταφέρνεις να πάρεις ένα παιδί και να το βάλεις μέσα στον αθλητισμό και κατά δεύτερον να του μεταφέρεις τις γνώσεις ώστε να το αγαπήσει και εκείνο’
ΕΡ: Η μεγαλύτερη επιτυχία σου ως αθλητής θεωρώ πως ήταν η κατάκτηση του Πανελλήνιου πρωταθλήματος Εφήβων με την ΑΓΕΧ. Προπονητικά υπάρχει κάποια στιγμή που ξεχωρίζεις;
Γ.Π.: ‘Η μεγαλύτερη προπονητική επιτυχία, είναι όταν καταφέρνεις να πάρεις ένα παιδί και να το βάλεις μέσα στον αθλητισμό και κατά δεύτερον να του μεταφέρεις τις γνώσεις ώστε να το αγαπήσει και εκείνο. Για να πας τώρα σε ειδικότερες επιτυχίες, εκεί μετρούν διάφορα πράγματα, όπως ένα πολύ καλό ρόστερ, κατάλληλες συνθήκες, συγκυρίες. Για μένα μια πολύ καλή χρονιά ήταν στην Κύμη, όταν η ομάδα που φτιάχτηκε για να παραμείνει στην κατηγορία, έφτασε στον τελικό της Α’ ΕΣΚΑΣΕ για πρώτη φορά στην ιστορία της. Αλλά και η χρονιά που σωθήκαμε με την ομάδα της Αρτάκης στην Α’ κατηγορία με μόλις 4 άντρες και όλα τα υπόλοιπα παιδιά από τις ακαδημίες κερδίζοντας τότε όλους τους μεγάλους στην έδρα μας, ήταν επίσης μια πολύ σημαντική επιτυχία, ένα μπασκετικό θαύμα θα έλεγα’.
‘Η Errea, είναι μια επώνυμη ποιοτική ιταλική εταιρεία που δεν ασχολείται μόνο με το μπάσκετ αλλά με την ένδυση των αθλητών στα περισσότερα αθλήματα’
ΕΡ: Το τελευταίο διάστημα παράλληλα με την προπονητική, τρέχεις και ένα ακόμα κομμάτι που έχει να κάνει με το ρουχισμό ομάδων σε όλα τα αθλήματα. Πως πήρες αυτή την απόφαση;
Γ.Π.: ‘Είναι κάτι που μου αρέσει συνδυάζοντας και εκεί το μπάσκετ. Βέβαια, η Errea, είναι μια επώνυμη ποιοτική ιταλική εταιρεία που δεν ασχολείται μόνο με το μπάσκετ αλλά με την ένδυση των αθλητών στα περισσότερα αθλήματα, με την οποία και συνεργαζόμαστε αυτά τα χρόνια στον Αλέξανδρο Αρτάκης. Μαζί με τον Γιάννη Καραφυλλίδη, θα είμαστε υπεύθυνοι πωλήσεων σε όλη τη Στερεά Ελλάδα και όχι μόνο, με σκοπό να ντύσουμε τις ομάδες με καλή ποιότητα ρούχων ώστε να ευχαριστιούνται πρώτα απ’ όλα οι αθλητές. Έχουμε περάσει από αυτό το στάδιο και ξέρουμε πόσο αρέσει σε ένα αθλητή ένα καλό ρούχο που θα συνδυάζει άνεση και ποιότητα. Ήδη η Errea έχει μπει δυναμικά στο χώρο του μπάσκετ, ντύνει πολλές Ευρωπαϊκές ομάδες, ενώ από φέτος ντύνει μεταξύ άλλων και τον Παναθηναϊκό στις γυναίκες’.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Παναγιώτης Νικολάου
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Γιάννης Δαλιάνης
