Ο Άρης Παπαδάκης εκτελεί χρέη παίκτη και προπονητή στον Άρη Αμφίκλειας και μιλώντας για το χθεσινό αγώνα με τον Μάκαρο, εκτός από τα αγωνιστικά θέματα, αναφέρθηκε και στα επεισόδια με την αποβολή του και την εκκένωση της εξέδρας. Ο Παπαδάκης, κάνει λόγο για επίθεση που δέχθηκε από φιλάθλους τη στιγμή της αποβολής του αλλά και εντός των αποδυτηρίων, ενώ ζητάει συγνώμη από τον υγιή όπως λέει κόσμο της Άμφισσας, για το σκληρό φάουλ που έκανε πάνω στον Λούπουλ.
‘Ήταν ένα δύσκολο παιχνίδι ξεκινήσαμε σχετικά νωθρά, γρήγορα όμως πήραμε τα ηνία του αγώνα και στο β δεκάλεπτο επιβάλλαμε το ρυθμό μας. Στις αρχές του α’ δεκαλέπτου τραυματίστηκε ο Νικόλοβ κ σε συνδυασμό με τα αυστηρά φάουλ που δόθηκαν στους Τσεκούρα και Χατζή έκαναν το έργο μας ακόμα πιο δύσκολο για την συνέχεια. Γνωρίζαμε ότι στο β’ ημίχρονο για να μείνουμε μέσα στο παιχνίδι θα έπρεπε να ήμασταν ακόμα πιο συγκεντρωμένοι κάτι που έγινε πράξη καθώς καταφέραμε να περάσουμε μπροστά μέχρι και 6 πόντους 53-59.
Στο τελευταίο δεκάλεπτο, η πίεση του αντιπάλου σε συνδυασμό θεωρώ με την ανοχή των διαιτητών (στο σκληρό παιχνίδι στο κατέβασμα της μπάλας), έδωσαν στον Μάκαρο την δυνατότητα να προηγηθεί περίπου 3,5 λεπτά πριν από την λήξη με σκορ 73-67.
Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να τονίσω ότι οι ύβρεις από συγκεκριμένο παίκτη της αντιπάλου προς το πρόσωπο μου, καθώς και οι συνεχείς ύβρεις των φιλάθλων που ήταν στα όρια της γραμμής του out, σε συνδυασμό με συνεχείς προκλήσεις με αντιαθλητικά χτυπήματα εκτός φάσεως σε συμπαίκτες μου από παίκτη της Αμφισσας, με τους σφυγμούς στο κόκκινο κ σε συνδυασμό με όσα προανέφερα, έκανα ένα σκληρό φάουλ (όχι πισώπλατο και εκτός φάσεως) στον Λούπουλ αλλά αυτό ήταν ‘προϊόν’ αντίδρασης, και θα πρέπει να μάθουν οτι θα πρέπει να μας σέβονται και ότι η δράση φέρνει την αντίδραση.
Από κει και μετά, δεχόμενος το αντιαθλητικό φάουλ και έχοντας και μια τεχνική ποινή, στην προσπάθεια μου να πάω στα αποδυτήρια δεχόμουν μαζικά ύβρεις από την κερκίδα, ενώ μέρος αυτής κινήθηκε απειλητικά εναντίον μου και με την παρέμβαση των ανθρώπων του Μάκαρου γλιτώσαμε τα χειρότερα.
Κάπου εκεί έληξε το παιχνίδι για την ομάδα μου και ήταν λογικό να μην υπάρχει και όρεξη για μπάσκετ μετά από περίπου 15 λεπτά διακοπής.
