Ο Άρης Θήβας είναι από τα πλέον ιστορικά σωματεία της Ένωσης, με έτος ίδρυσης το 1980 και με έντονη παρουσία τα προηγούμενα χρόνια κυρίως στο Γυναικείο πρωτάθλημα όπου και έκανε σπουδαίο όνομα σε Πανελλήνιο επίπεδο.
Από χθες όμως ήρθε η ώρα η Ελλάδα να γνωρίσει και την ανδρική ομάδα του Άρη, που για πρώτη φορά κατάφερε να πάει μέχρι το τέλος της διαδρομής με επιτυχία, φτάνοντας στην άνοδο στη Γ’ Εθνική.
Η φετινή πορεία αποτέλεσε τη φυσιολογική συνέχεια μιας ομάδας που πέρυσι έφτασε στον τελικό, δεν τα κατάφερε και φέτος έκανε το όνειρο πραγματικότητα.
Αλλά αυτή είναι μια μεγάλη ιστορία, που θα την αναλύσουμε τις επόμενες ώρες και μέρες καθώς η πορεία του Άρη τα τελευταία 2 χρόνια αξίζει ειδικής μνείας.
Πάμε τώρα στο χθεσινό τελικό. Ο Άρης πέτυχε το 3-2 και πήρε την άνοδο με το εμφατικό 77-51 που σίγουρα δεν αντιπροσωπεύει τη διαφορά δυναμικότητας των δύο ομάδων και ως διαφορά αδικεί την ομάδα της Άμφισσας.
Ο Άρης έφτασε στο στόχο του καταφέρνοντας να κάνει αυτό που ξέρει πολύ καλά. Η καλύτερη άμυνα της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος έκανε την εμφάνισή της χθες στο κλειστό της Θήβας, οι 51 πόντοι παθητικό αποτέλεσαν εγγύηση ανόδου και ο στόχος επετεύχθη πιο εύκολα απ΄ότι θα περίμενε κανείς.
Οι βοήθειες πάνω στον Νασάκη οδήγησαν τον ψηλό της Άμφισσας να τελειώσει το ματς με μόλις 2 πόντους από 2/2 βολές στο 5′ του αγώνα.
Και όταν στο τέλος του αγώνα, η τριάδα Κουτσογιάννη-Νασάκη-Λούπουλ έχει βάλει μαζί 17 πόντους, πάει να πει πως η δουλειά έγινε καλά κάτι που πιστώνεται στην καθοδήγηση από τον πάγκο στον Χρήστου.
Ο Άρης εκμεταλλεύτηκε σχεδόν απόλυτα όλη τη σεζόν τον παράγοντα έδρα. Πήρε όλα τα μεγάλα ματς στην έδρα του απέναντι σε Μάκαρο και Μαλεσίνα και έχασε το αήττητο μόνο από την ΑΓΕΧ στην έκπληξη της…20ετίας!
Είχε κόντρα σε τραυματισμούς και προβλήματα, να διαχειριστεί και να κερδίσει από την πολύτιμη εμπειρία του Μητρόπουλου, του Μανώλα, του Τσιρόπουλου, το ταλέντο του Τριανταφύλλου, αλλά και την επιστροφή του Γκόλια που έδωσε λύσεις με την εμπειρία του.
Για τον Άρη βέβαια που αλλάζει επίπεδο, τώρα αρχίζουν τα δύσκολα, καθώς ως γνωστόν το δυσκολότερο δεν είναι να φτάσεις στην κορυφή αλλά να διατηρηθείς εκεί, και όπου κορυφή βάλτε σε πρώτη φάση την παραμονή στη Γ’ Εθνική.
Ο Μάκαρος των υπερβάσεων από την άλλη, έφτασε για πρώτη φορά μετά από 21 χρόνια και πάλι κοντά στο όνειρο αλλά δεν τα κατάφερε στο φινάλε.
Σίγουρα, το πρόσημο για την ομάδα του Παπούλια είναι θετικό από αυτή τη χρονιά, όπου και μπήκαν οι βάσεις για το μέλλον.
Μεγάλο ρόλο για την ομάδα της Άμφισσας όπως αποδείχθηκε, έπαιξε ο τελευταίο αγώνας της κανονικής διάρκειας με την Ιτέα. Η ήττα δεν τις έδωσε το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας, όπου τα πράγματα πολύ πιθανό να ήταν διαφορετικά. Αλλά το κακό έγινε μεγαλύτερο με την τιμωρία του Νασάκη με 4 αγωνιστικές. Ο Νασάκης μπορεί να μην ήταν καλός χθες, αλλά στο 2-1 του Άρη που το ματς πήγε στην κόντρα αν έπαιζε θα μπορούσε να είχε διαφορετική εξέλιξη εκείνο το ματς.
Με τα αν βέβαια δεν γίνεται δουλειά και αυτό το ξέρει καλύτερα από όλους ο Παπούλιας. Όπως ξέρει ο κόουτς αλλά και όλη η ομάδα της Άμφισσας ότι το ταλέντο ενός παίκτη ακόμα και αν είναι στο…κατώφλι των 40, μπορεί να αλλάξει την ιστορία μιας ομάδας. Ο Κουτσογιάννης ήταν εκείνος που πήρε από το χέρι τον Μάκαρο και τον έφερε μέχρι τις παρυφές της Γ’ Εθνικής. Είναι δύσκολο στο σύγχρονο μπάσκετ ένας παίκτης να επηρεάζει τόσο πολύ την εικόνα μιας ομάδας και ο Κουτσογιάννης ακόμα και τώρα μπορεί να υπερηφανεύεται ότι μπορεί να το κάνει!
Ο Παπούλιας μπορεί να έχει παράπονα για κάποιες αποφάσεις των διαιτητών χθες, όπως τη διπλή ντρίμπλα του Μητρόπουλου στο τέλος του ημιχρόνου που έφερε τον Άρη στο +9 αλλά και τη φάση με τον Τριανταφύλλου που θα μπορούσε να δοθεί αποβολή στη γ’ περίοδο, αλλά σίγουρα ξέρει και εκείνος πως η ομάδα του δεν ήταν σε καλή μέρα χθες.
Πάμε λοιπόν για την επόμενη μέρα, με τον Άρη στη Γ’ Εθνική και τον Μάκαρο να του έχει…ανοίξει η όρεξη ώστε να τελειώσει τη δουλειά που άφησε στη μέση φέτος, στην επόμενη σεζόν!
Υ.Γ. 1: Στεναχωρήθηκα χθες για τα προσβλητικά συνθήματα για τον Γιώργο Χριστοδούλου. Δεν αξίζει τέτοια αντιμετώπιση ένας διαιτητής που έχει αφιερώσει τη ζωή του στο μπάσκετ. Κρίμα…
Υ.Γ. 2: Θυμηθείτε ένα όνομα ομάδας για την επόμενη σεζόν που θα μπει σφήνα στους μεγάλους. ΧΒΑ…
Παναγιώτης Νικολάου
