Ο Θάνος Βέλλιος απέχει εδώ και περίπου ένα μήνα από τον Απόλλωνα Λιβαδειάς, όπου φέτος είχε διπλό ρόλο παίκτη-προπονητή και σε επικοινωνία με stereabasket.gr εξηγεί τους λόγους της απουσίας του αλλά και του τέλους της συνεργασίας του με την ομάδα της Λιβαδειάς.
“Χαιρετίζω όλους τους μπασκετικούς φίλους, θα ήθελα να πω δυο λόγια, γιατί πολλοί με ρωτάτε για την απουσία μου από τους τους αγωνιστικούς χώρους. Ο λόγος που απέχω είναι ότι μέσα Μαρτίου ενημερώθηκα από την διοίκηση της ομάδας μου ότι για 15-20 ημέρες πρέπει να απέχω από τα καθήκοντά μου,(κάτι σαν σιωπηλή τιμωρία). Δέχτηκα την απόφαση, εφόσον ήταν απόφαση συμβούλιου, με δική μου προτροπή έγινε σχετική ερώτηση και αφού είχε περάσει ο προκαθορισμένος χρόνος τιμωρίας μου, χθες συναντηθήκαμε με την διοίκηση και μέσα σε πολύ καλό κλίμα, μου ανακοίνωσαν το τέλος της συνεργασίας μας.
Θέλω να ευχαριστήσω τη διοίκηση, για τη θέση και ευκαιρία που μου έδωσαν να αναλάβω την ομάδα και να την οδηγήσω από διπλό ρόλο και ως παίκτης και ως προπονητής. Η ομάδα μετά την επιτυχημένη και άκρως τιμητική (4η θέση πέρυσι) άλλαξε και προπονητή αλλά έχασε και 5 παίκτες από την περσινή 12άδα. Με σκοπό το καλό της ομάδας και σκεπτόμενος πάντα την ανανέωση και εξέλιξη του οργανισμού σε συνεννόηση πάντα με την διοίκηση, ακολουθώντας πάντα το πλάνο της ομάδας χρησιμοποιώντας παιδιά στην πρώτη ομάδα από την πόλη της Λιβαδειάς και ανεβάζοντας στην πρώτη ομάδα 8 άτομα από το παιδικό τμήμα, δίνοντας χρόνο και ρόλο σε παιδιά γεν. Του 2008. Η ομάδα όχι μόνο στάθηκε επάξια αλλά κοίταξε στα “μάτια” ομάδες που πρωταγωνιστούν στην κατηγορία.
Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους παίκτες που συνεργάστηκαν μαζί μου και ιδρώσαμε και παλέψαμε για τον ίδιο σκοπό όλη την χρόνια. Εκτός από παίκτες και συμπαίκτες είναι και φίλοι μου και αυτό με κάνει δίπλα χαρούμενο. Να υπενθυμίσω ότι τα τελευταία 3 χρόνια πέρασα από όλα τα τμήματα του Απόλλωνα, δίνοντας πάντα τον καλύτερο μου εαυτό όποιο τμήμα και εάν προπονούσα.
Για το τέλος δεν μπορούσα να αφήσω άλλο τμήμα εκτός από το τμήμα της “καρδιάς μου” , τα παιδιά των juniors που κάθε Δευτέρα και Τετάρτη είχαμε την δική μας συνάντηση. Ευχαριστώ τους γονείς που επέλεξαν τόσο τον σύλλογο, όσο και εμένα προσωπικά για να τους εντάξω στο άθλημα της καλαθοσφαίρισης.
Κλείνοντας να πω ότι καμιά φορά πρέπει να “γίνεις εσύ η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο” και όλα αυτά τα λέω όχι “περιμένοντας τους βάρβαρους” όπως είχε γράψει κάποτε ο Καβάφης αλλά “περιμένοντας την επόμενη πρόκληση στην καριέρα μου”.
